Pl

Teksty

Tak długo w drodze,
że nasiona jabłek, które powpadały im w szpary
pokładu, przyjmują się w wilgoci i pyle.
Droga to czas, jaki straciliśmy na zrozumienie
swego zagubienia. Drzewa wyrastają
na statkach sunących rzekami.
I oto jesienne statki
grzęzną w mule i stoją
wśród wód i ciemności.
Cóż wiesz o drzewach? Drzewa zapuszczają korzenie
w ładowniach i maszynowniach,
sięgają mrocznych głębi
i tych zakątków, gdzie schowano
suche ziarno i zapasy wody pitnej.
Co oni mają teraz robić
na statkach idących powoli na dno,
obciążonych liśćmi i gałęźmi?
Kiedy będziesz myślała o drzewach,
myśl o wszystkich, których w życiu widziałaś,
o długich korzeniach, jakie wiążą
nas z życiem. Kiedy będziesz myślała
o zielonych jabłkach,
myśl też o wszystkich, którzy pracowali
na tej rzece, usiłując choć na chwilę
zatrzymać jej bieg.
Koniec października.
Kobiety odchodzą od brzegu.
Wiatr majta ciężkimi ręcznikami
jak flagami zwycięzców.
Ziemia rozgrzewa się i stygnie.
I ty rozgrzewasz się i stygniesz
razem z nią.

© Serhij Żadan

Obejrzyj wersję multimedialną

Lista tekstów | Poniższy tekst